Wandelroutes door de kuststreek van Montenegro zuid
Vijf wandelroutes door de kuststreek van Montenegro tussen grofweg de grens met Kroatië en de grens met Albanië. De streek is van een ongekende en ongerepte schoonheid, kent een aantal Nationale Parken - zoals het Orjen NP, Lovcen gebergte en het Skadar meer -, de unieke baai van Kotor en veel cultuur historische overblijfselen van vroegere dynastieën en heersers.
Tips: Het wandelgebied is te bereiken met een vlucht naar Dubrovnic (Kroatië) en een rit per auto/taxi (ongeveer 40 km) naar Herzeg Novi. Hier begonnen wij onze wandeltocht. (Vliegen naar Podgorica , de hoofdstad van Montenegro, kan ook).
Kaarten en accommodatie: de routes die wij liepen waren soms goed, soms helemaal niet gemarkeerd. Voor onderdak , transport, de verplaatsingen tussen de etappes en advies hebben wij veel steun gehad van Zalaz.me, het project van Vlatko Bulatović, berggids. Montenegro werkt aan verbetering van voorzieningen voor wandelaars. Steun van mensen die ter plekke bekend zijn is belangrijk.
Hoogte-indicatie: van zeeniveau tot 1336 m.
April 2010: vijf wandelroutes, 15 - 20 km, door een landschappelijk uniek gebied over veelal oude Habsburgse verbindingswegen met fenomenale uitzichten, eindigend met die op de met Pasen nog besneeuwde bergketens van Albanië.
Dag 1:
transport van Herzeg Novi naar Crkvice
Crkvice - Grkavac (Orjen NP)
transport naar Perast aan de baai van Kotor.
Dag 2:
Perast - fort Vranovo Brdo (743 m) - Orahovac
transport terug naar Perast (6,5 km)
Dag 3:
transport naar Gornja Lastva
Gornja Lastva - Vrmac - Kotor
transport naar Njegusi
Dag 4:
Njegusi - Ivanova Korita (1261 m) Lovcen NP
transport naar Smokovci
Dag 5:
Smokovci - Poseljani - Rijeka Crnojevica
transport naar Virpazar
Dag 6:
transport naar Dubrovnic, onder andere langs het meer van Skadar en de Bojana rivier.
Onderweg: de forten uit Habsburgse en Venetiaanse tijden (vestingwerken uit de vijftiende tot zeventiende eeuw), waaronder het fort Vranovo Brdo, Hongaars-Oostenrijks, op de heuvels gebouwd om de baai van Kotor te kunnen overzien en beheersen Dag 2.
Kotor, de door Unesco beschermde stad met o.a. de Sint Tryphon kerk. Wandelaars die van klimmen houden en de tijd hebben kunnen de 1350 treden van de vestingwerken beklimmen. Waarmee op ongeveer 260 meter hoogte komt voor een magnifiek uitzicht op de baai en de oude stad.
Njeguši, de geboortegrond van de laatste Montenegrijnse koninklijke familie. Deze dynastie regeerde eeuwenlang over Montenegro. Tot 1918. De plaats ligt op de hellingen van de berg Lovcen. Het dorp is ook belangrijk voor zijn goed bewaard gebleven traditionele volksarchitectuur. Waaronder ook de gastronomie. Lezers van deze website weten ondertussen dat de ploeg van lekker eten houdt. Hier is de zogenoemde Negushsky prshut te vinden: de zongedroogde varkens- of runderham. Voor veel lekkere gerechten ga je naar de Zora-taverne. Probeer ook eens de cevapi (kleine worstjes). Met Vranac-wijn. Sorry vegetariërs...
Op de top van de Jezerski Vrh piek in het Lovcen gebergte ligt het mausoleum van de beroemde Montenegrijnse dichter en filosoof Njegos. Zijn beroemdste werk gaat over de strijd tegen de Turken ( "de Bergkrans")
Perast, aan de baai van Kotor (dag 1-2) met daarin "de dame op de rots" (foto 2). Het eiland waarop het kerkje staat is kunstmatig gecreëerd maar de legende wil heel anders. Die verhaalt over vissers, waarvan er eentje een verlamde arm had, die een icoon uit het water zagen opstijgen. Men nam de icoon van de madonna met kind mee naar huis. De volgende dag was de icoon verdwenen en de visser had geen verlamde arm meer. Sindsdien werd het gewoonte na iedere geslaagde vistocht op zee bij thuiskomst een steen in het water te gooien. Waarop, u raadt het al, uiteindelijk het kerkje werd gebouwd.
Besac Castle in Virpazar, met een prachtig uitzicht op het meer van Skadar, gebouwd door de Turken in 1478. Dag 5. Het meer is één van de grootste van Europa; halverwege loopt de grens met Albanië. Beklim de heuvel waar het fort op ligt en geniet van een (echt!) spectaculair uitzicht. Een overweldigende natuur.
Het Orjen Gebergte ( Dinarische Alpen) gaat tot 1890 meter. Toen wij er liepen (dag 1) in het voorjaar was de sneeuw nog aanwezig. Wat de uitzichten in dit ruige en ruwe gebergte nog imposanter maakten. De gids deelde ons bij vertrek mee waar zo ongeveer de route liep - de Roman Road - en waar hij ons weer opwachtte. Ook om aan te geven dat er nog wel het nodige verbeterd kan worden in het gidswerk. Maar wat een natuur! Foto 8.
De namen van dorpen van dag 1 hebben we onthouden en hier opgeschreven maar hoogstwaarschijnlijk heten ze in het echt nog net iets anders.
Op de terugweg is het prima vis eten aan de Bojana rivier ( alweer eten...) …...op de grensrivier met Albanië. In restaurants gebouwd op palen in de rivier. Vis eten zoals je zelden vis kunt eten!
Montenegro is nou niet echt eerste land waar je aan denkt als je wilt wandelen, maar dat is wat ons betreft jammer.
Want: op zoek naar een paradijs? Probeer Montenegro…….A. den Doolaard (1901 - 1994) wist het al. (Lees: Het land achter Gods rug).
Meer weten over deze wandelroute in Montenegro?
Hieronder een stijl-video over Montenegro....:
